Saturday, August 12, 2017

मराठा मोर्चाला पाकिस्तानातून कसा मिळाला पाठिंबा ?

8 ऑगस्टला रात्री 12 बारा वाजण्याच्या सुमारास पाकिस्तानातल्या मराठा ट्राईबने त्यांच्या फेसबुक पेजवर मराठा क्रांती मोर्चाला पाठिंबा देत असल्याची पोस्ट टाकली. मागील सहा महिन्यांपासून तिथल्या अनेक मराठ्यांच्या मी संपर्कात होतो. फेसबुक, मेसेन्जर आणि व्हॉट्सऍपच्या माध्यमातून मी त्यांच्या संपर्कात होतो. zubair bugti आणि a badshah maratha हे दोघे मराठा ट्राईबचे क्रियाशील कार्यकर्ते संपर्कात होते. त्यातल्या zubair bugtiला मी पाठिंबा देण्यासाठी विनंती केली होती. त्याने विनंतीला मान देत त्यांच्या maratha tribeच्या पेजवर 8 ऑगस्टला पाठिंबा दिल्याची पोस्ट टाकली. पोस्ट टाकल्यावर त्याने मला मेसेज टाकला. लगेच रात्री साडेबाराच्या सुमारास मी आमच्या टीव्ही9च्या ग्रुपवर ही बातमी ब्रेक केली. सकाळी आठच्या बुलेटिनमध्ये ही बातमी घेण्यात आली. त्यानंतर निखिल देशपांडेनं ही हेडलाईन केली. प्रत्येक बुलेटिनमध्ये ही हेडलाईन सुरू होती. दुपारी 4 वाजता आणि रात्री 10 वाजताच्या 24 बातम्या 24 रिपोर्टर या बुलेटिनमध्ये ही बातमी घेण्यात आली. सकाळी साडेआठ वाजता प्रत्येक मराठी चॅनेलमधील मित्र आणि पेपरमधील मित्र यांना व्हॉट्सऍपवर ही बातमी कळवली. प्रत्येकाला कॉल करताना आधी सांगायचो, संतोष गोरे बोलतोय टीव्ही 9 मधून. आम्ही पाकिस्तानातली पाठिंब्याची बातमी घेतली आहे. तुम्हीही घ्या. या बातमीचा कर्ताधर्ता मीच आहे, हे ही आवर्जन सांगायचो. (अर्थात माझं नाव कोणीच छापलं नाही. हा भाग वेगळा. इतरांचं काय बोलायचं, जिथं काम करतो तिथंही वेगळी परिस्थिती नव्हती.) एक-दोन अपवाद वगळता सर्वांनीच ही बातमी त्यांच्या ऑनलाईनला घेतली. तसंच वृत्तपत्रामध्येही छापून आली. हिंदी वृत्तपत्र आणि इंग्रजी वृत्तपत्रांनीही ही बातमी त्यांच्याकडे घेतली. माझ्या सहा महिन्यांच्या मेहनतीचं सार्थक झालं.
पत्रकार मित्रांना मोबाईलवर कॉल करून बातमी सांगताना एक गंमत झाली. बातमी सांगत असताना माझ्या बोलण्यात पाकिस्तानातल्या नागरिकांशी मैत्री, पाकिस्तानचा बराच उल्लेख होत होता. हे ऐकून माझी पत्नी घाबरली. ती म्हणाली, हे काय करताय ? पोलीस येऊन पकडून नेतील. मग  सर्व परिस्थिती समजावून सांगितल्यावर तीची भीती दूर झाली.
छापून आलेल्या बातम्यांच्या इमेज, टीव्ही 9वरून टेलिकास्ट झालेल्या बातमीचा व्हिडीओ व्हॉट्सऍपवरून पाकिस्तानातल्या मित्रांना पाठवला. त्यांनी दिलेला पाठिंबा, इतकी मोठी बातमी झाली याचं त्यांनाही आश्चर्य वाटलं.
पानिपतच्या युद्धानंतर सुमारे वीस हजार मराठ्यांना अफगानीस्तानात नेलं जात होतं. हे वाचनात आलं होतं. त्यानंतर सहज फेसबुकवर शोध घेतल्यावर बलुचिस्तानातल्या डेरा बुग्टी, क्वेट्टा या शहरांमध्ये मराठे असल्याचं लक्षात आलं. त्यांच्याशी मैत्री केली.  एक मुद्दा अर्धवट राहिला. मराठ्यांना अफगानीस्तानात नेणं शक्य होत नसल्यानं त्यांना बलुचिस्तानात गुलाम म्हणून विकण्यात आलं. अर्थात तिथल्या मुस्लीम राजवटीत धर्मनिरपेक्ष चोचले नसल्यानं या मराठ्यांचं धर्मांतर करून त्यांना मुस्लीम करण्यात आलं. मारूनकुटून मुसलमान ही म्हण तर आपल्या माहित आहेच. त्याप्रमाणे जीव वाचवण्यासाठी त्या मराठ्यांसमोर पर्याय नव्हता. मुस्लीम झाले तरी त्यांनी त्यांच्या नावात मराठा नाव लावलं. मराठ्यांशी नाळ तुटली नाही, हे दाखवण्याचा हा केविलवाणाच प्रयत्न म्हणावा लागेल. कारण त्यांच्या मराठा ट्राईबच्या सगळ्या पोस्ट पाहिल्यावर त्यात भारतविरोधी, रॉविरोधी पोस्ट आहेत. अर्थात पाकिस्तानात राहून ते भारताचा जयजयकार करणंही शक्य नाही. तसं झालं तर सरकारी खर्चाने त्यांची कबर खोदली जाईल.
पाकिस्तानी मराठा मुस्लीमाने एकदा माझी चांगलीच गोची केली होती. मला मेसेन्जरवर ऊर्दूतून मजकूर पाठवला होता. मी त्याला विचारलं हे काय आहे ? त्यावर तो म्हणाला, आज पाक दिन है, इस्लाम कबूल करो. मग मी त्याला मैत्री धर्माचा दाखला दिला. बरं झालं एवढ्यावर त्याचं समाधान झालं. त्याने जर जास्त वटवट केली असती तर, भारी उत्तर तयार ठेवलं होतं. मुझे जिहादी आतंकी बनने का शौक नहीं, असं उत्तर देणार होतो. पण ती वेळ आली नाही, आणि मैत्रीही कायम राहिली.
पाकिस्तानातले हे मुस्लीम फक्त मराठा आहेत, म्हणून त्यांच्याशी आत्मीयता आहे. त्यांच्याशी फेसबुकवरून मैत्री केली. पण तोच न्याय इथंही लागू होतो. भारतात जे मुस्लीम आहेत, ते काही पाकिस्तान, सौदी अरेबिया, इराक, इराणमधले नाहीत. ते ही इथलेचं आहेत. मारूनकुटून किंवा जातीयवादाला कंटाळून ते मुस्लीम झाले असतील. पाकिस्तानातल्या मराठा मुस्लीमांशी मैत्री करतानाच आता आपल्या देशातल्या मुस्लीमांशीही मैत्री घट्ट करायची आहे. ती मैत्री करताना ते पूर्वाश्रमीचे हिंदू आहेत म्हणून नाही तर भारतीय आहेत, या नात्यानं ही मैत्री करायची आहे.
मनात बातमीचा हेतू ठेवून पाकिस्तानातल्या मराठा मुस्लीमांशी केलेली मैत्री या निमित्तानं बरंच काही शिकवून गेली.

2 comments: